Bir sonbahar günüydü sana rastladığımda
Garip bir sevinç kaplamıştı seni tanıdığımda
Sonra ilk ateş göğsümün tam ortasında yanmıştı
Hani o isminle oluşturduğum şiiri yazdığımda
Sen baştan farkına varmamıştın
Onu basitçe yazılmış bir şey sanmıştın
Sonra içinde o gizli olanları öğrendiğin zaman
Biraz düşünüp o güzel yüreğini bana açmıştın
Aradan aylar geçti ve şimdi yalnızım
O kadar zaman sonra seni bulmuş ve gerçek aşk sanmıştım
Ama sende uğraştın
Olmayınca olmuyor değil mi aşkım
Ne diyebilirim ki ben hiçbir şeyi beceremiyorum
O kadar acizim ki değil sevmek ölemiyorum
Belki sen yeni sevdaları bekliyorsun ama
Ben gönderdiğin resmini hala yanımda taşıyorum
İşte böyle kader diyelim gitsin
Ne olursa olsun sen çok değerlisin
Ben artık istediğim için değil mecburen yaşıyorum
Senin gittiğin gün bende öldüm bilesin