RÜZGAR GİBİ
Bu kadarmış işte bahsettiğin büyük aşkın,
Hiç umursamadan habersizce ve bir açıklama yapmadan gittin,
Öğrendim senden sevmeyi,
Rüzgar gibi deli divane esmeyi, ardından da durulmayı.
Sakın bir daha seni seviyorum deme;
Sen kimi sevdiğini bilmeden gönül eğlendirirken,
Ben toz pembe hayallerde yaşıyordum ama senin haberin yoktu;
Eski resimlerine baktım yine mutluydun,
Ya da öyle görünmen gerekiyordu.
Hiç aklıma gelmemişti ardından ağlamak,
Ağlayıp da büyümek,
İlk tanıştığımız yere gidiyorum arada bir;
Nice aşklar geçmiş üstümüzden,
Ben bir tek seni istedim.
O’da olmadı.