Hanım sahabilerden biri anlatıyor:
"Peygamber Efendimiz (sas)'in yanına varıp kendisinden sadaka istemeye başladım. O, özür dileyerek verecek bir şeyi olmadığını söylemesine rağmen, ben ısrar ediyordum. Derken namaz vakti geldi. Ben de çıktım ve doğru Şürahbil b. Hasene'nin nikâhında bulunan kızımın yanına gittim.
Baktım Şürahbil evde. “Namaz vakti geldi, sen hâlâ evde misin?” diye kendisine çıkıştım. “Teyze!” dedi, “Beni azarlama! Bir elbisem vardı, onu da Peygamber Efendimiz (sas) ödünç olarak aldı.”
Ben, “Anam babam sana kurban! Ben de ona bir şey vermesi için ısrar ediyordum. Halbuki durumu bu imiş, hiç farkında olmadım.” dedim.
Bunun üzerine Şürahbil şu karşılığı verdi: Allah(c.c.) Resûlü'nün, bizim yamalayıp verdiğimiz o elbiseden başka elbisesi yoktu."
(Taberânî ve Kenzü'l-Ummâl, 4/41.)